Άρριζο

Σκαρφαλώνω στον αέρα
και
βυζαίνω απο τα όρη
την μιά ρόγα ...την στητή
αυτήν ..που όσα άλγη της περίσσεψαν
τα έκανε νερόμελο
και
με γλύκα μοναξιάς
ραντίζει τα δυό μου χείλη!

Ρυάκι απο μέλι νυχτολούλουδου
μέσα του
στο μήκος και στο πλάτος του
κολυμπάω
γλιστράω
μήτε πεινάω
μήτε πονάω
και
όλες τις δανεικές ρίζες
με δυό φιλιά
τις λησμονάω!!

2009