Πείραμα προς ντεκουπάζ........

Κάνοντας τραμπάλα

Τράμπα-τραμπαλίζομαι
πέφτω
μα δεν Τσακίζομαι.....

Πλασματική η ουτοπία της απόλυτης ένωσης
αφήνει μια σταλίτσα
τόσο δα Μεγάλη
ενός βουβού λυγμού
που σαν θεριό ανήμερο
κατασπαράζει
τα αιωνόβια σπλάχνα της ύπαρξης του "Ενός"!

Λαχταριστή η πορεία
σ'ένα τάχα αδιαίρετο Όλο
συρικνώνει τους Δυο οπαδούς
ενός στοιχήματος
που ποντάρεται σαν λιχουδιά
ως Εξαίρεση στον κανόνα....

Και τότε
επιτέλους....
το σύμπαν συνομωτεί!

Τράμπα-τραμπαλίζομαι
Αναπνέω
και ας Τσακίζομαι.-